صعود زمستانه دماوند 1392 با جمعي از همنوردان (25/11/92)
مي گويند رسيدن به آرامش هدف است بايد گفت آرامش تختگاه نوک کوه است آيا کوهنورد هميشه بر آن خواهد ماند ؟ بيشتر زمان زندگي او در پايه و دامنه کوه مي گذرد به اميد رسيدن به آرامشي اندک و دوباره نهيب دل و دلدادگي به فرازي ديگر . ارد بزرگ
کيفي است کوچک که در آن وسايل و تجهيزات مورد نياز و ضروري يک کوهنورد در آن قرار مي گيرد در حقيقت مجموعهاي است از اجزاء کاربردي و مهم كه هرکدام نقش مفيد و ارزشمندي در اجراي برنامه هاي کوهنوردي دارند (خطر هيچ زماني خبر نميكند) . لازم به ذکر است لوازم کيت بقاء حتي المقدور به صورت انفرادي در کوله هر يک از کوهنوردان بايد وجود داشته باشد. چه بسا در بسياري از برنامه ها اتفاق مي افتد که افراد از يکديگر جدا مي شوند و از اينرو داشتن لوازم انفرادي الزامي مي باشد، همچنين بايد گفت که بعضي از لوازم انفرادي، خاص خود فرد بوده و بر اساس شرايط جسماني و فيزيکي شخص تهيه مي شود که نبايد از تجهيزات کيت بقاء ديگران استفاده کرد.
نمايي از اجزاي کيت بقاء
در شرايط اضطراری (خرابی هوا، طوفان یا مه غليظ، صاعقه ، بارندگی شديد) سعی کنید ابتدا خونسردی خود را حفظ کنید و سه مرحله زير را انجام دهيد.
-1 توقف فعاليت ها: در مواقع بحرانی اکثر افراد سرگردان و بی هدف به راه خود ادامه می دهند. مهمترين کار شما در صورت بروز يک شرايط بحرانی بايد توقف فعاليت ها و ارزيابی شرايط بحرانی پيش آمده باشد.
-2 تشخيص موقعيت و اولويت بندی نيازها: دراين مرحله شما بايد مهم ترين نيازهای خود را برای بقا در شرايط محيطی که در آن هستيد تشخيص دهيد و آنها را به ترتيب اولويت برای خودتان فراهم کنيد. مهمترين اين عوامل شامل موارد زير است اما تعيين دقيق آنها بستگی به موقعيت محيطی که در آن هستيد دارد:
1. ضرورت های ایمنی پوشاک، سرپناه، آتش
2. ارسال پيام کمک سوت، فرياد، بی سيم، موبايل
3. زنده ماندن (غذا و آب)
4. ادامه مسیر با کمک نقشه يا بدون کمک نقشه
5. سلامت روانی، و جسمی مانند آسيب ها و زخم ها و ...
3 ابتکارعمل: برای برآورده کردن نيازها از تجهيزات همراه يا از موادطبيعی که در اطراف وجود دارد استفاده کنيد. بعد از اينکه نيازهايتان را در پنج زمينه اصلی بقا تعيين کرديد و اولويت بندی آنها را مشخص کرديد، بايد اين نيازها را برطرف کنيد. در بعضی مواقع نيازهای شما به راحتی برآورده می شود و در اختيار است و در بعضی مواقع نياز به خلاقيت و ابتکار عمل شما دارد.
در شرايط اضطراري سه گام اساسي بقا در کوهستان را انجام دهيد. اگر هوا سرد نباشد، احتمال زنده ماندن شما هم بيشتر است. در اين شرايط علاوه بر پوشاک، وسايل کيف بقا و ساير تجهيزات، توانايي روحي و اراده شما براي زنده ماندن نقش مهمي دارند.
ايجاد يا پيدا کردن يک جانپناه طبيعي يکي از مهم ترين اقدامات است. در شرايط اضطراري بايد تا بهتر شدن يا روشن شدن هوا در جانپناه باشيد. جانپناه در هواي بالاي صفر مي تواند يک حفره سنگي، زير درختان، يک نايلون بزرگ يا پتوي نجات که تمام سطح بدن را پوشش داده باشد، همچنين مي توانيد با کمک چاقوي تيز، مفتول فلزي، نايلون هاي بزرگ و نخ و سوزن و شاخه هاي درختان و ... جانپناه درست کنيد. در هواي بسيار سرد و برفی، بهترين جانپناه يک حفره برفي است. دماي داخل يک حفره برفي را می توان در صفر درجه سانتي گراد ثابت نگه داشت که مي تواند شما را در برابر خطراتي مانند سرمازدگي و يخ زدگي تا مدتي محافظت کند. البته مهارت تشخيص و ساخت انواع سرپناه به ويژه حفره برفي نياز به آموزش، ابتکار و تمرين دارد.
بعد از ايجاد جانپناه سعي کنيد بدن خود را گرم و خشک نگه داريد، لباس گرم بپوشيد، از کلاه و دستکش استفاده کنيد. برف روي لباس و کفش را پاک کنيد، با استفاده از کبريت، شمع يا الکل جامد و ... آتش روشن کنيد.
در صورت مصدوم شدن و نياز به فوريت هاي پزشکي اگر وسايل کمک هاي اوليه همراه نداريد، با ابتکار عمل مي توانيد از لباس هايتان به عنوان باند، از چوب هاي اطراف يا فريم کوله پشتي يا باتوم براي آتل، و با چوب يا باتوم برانکارد درست کنيد.
انرژي خود را در شرايطي که مسير را گم کرديد، در هواي نامناسب، زمان تاريکي و زماني که خسته هستيد هدر ندهيد!
بهترين تصميم، اقدام درست براي ايجاد جانپناه است!
در شرايط بسيار سرد و نامناسب بايد بدن خود را درجا حرکت دهيد، نبايد بخوابيد. تحت هر شرايطي خودتان را گرم و خشک نگه داريد.
توصيه های ویژه
•شما براي چند روز هم مي توانيد بدون غذا در کوه زنده بمانيد به شرطي که انرژي خود را ذخيره کنيد و آن را بي سبب هدر ندهيد. اما آب براي زنده ماندن بسيار ضروري است. مي توانيد از برف هم براي تهيه آب مورد نياز خود استفاده کنيد.
•در شرايط بسيار سرد عرق کردن سبب خيس شدن پوشاک و اتلاف سريع تر انرژي و در شرايط بسيار گرم نيز عرق کردن سبب از دست دادن آب بدن م يشود. همواره در کوهستان به گون هاي فعاليت کنيد که عرق نکنيد.
•ادامه برنامه در باد و بوران و هواي بسيار سرد، با خطرهايي مانند گم شدن، يخ زدگي، پرت شدن، بهمن و تحليل انرژي و افت دماي بدن همراه خواهد بود.
•در کوهستان به ويژه در فصل سرما سيگار نکشيد. زيرا افراد سيگاري زودتر دچار سرمازدگي مي شوند.
•اگر با يک تيم هستيد تحت هيچ شرايطي از يکديگر جدا نشويد، اگر تلفن همراه داريد گروه امداد را مطلع کنيد.
•بيش از 40 تا 45 درصد حرارت بدن از سر دفع مي شود. بنابر اين در هواي سرد از کلاه استفاده کنيد، اگر کلاه همراه نداريد مي توانيد با تکه اي از لباس تان سر خود را بپوشانيد.
•در شرايط سرما چند لايه لباس نازک تر مي تواند بهتر از يک لايه لباس ضخيم از هدر شدن حرارت بدن شما جلوگيري نمايد.
•در هواي سرد به علائم سرمازدگي و افت دماي بدن توجه ويژه داشته باشيد، اين علايم پوست سرد، لرز، گيج و منگ شدن، از دست دادن قدرت قضاوت و تصميم گيري، اشکال در تکلم و سفتي و انقباض عضلاني است.
•هرگز فردي را که به شدت مصدوم است يا دچار افت دماي بدن شده است، حرکت ندهيد، او بايد گرم و خشک نگه داشته شود.
گردآوری: دکتر حمید مساعدیان
ماخذ: دانستنیهای کوه
چرا صعود در زمستان؟
گروههای كوچكی از كوهنوردی مصداق اين سخن "كريس بانينگتون" ـ كوهنورد و كوهنويس بزرگ ـ هستند: «يك جاذبه بزرگ كوهنوردی، لذت تشنهآور خطر كردن است ...».
دست و پنجه نرم كردن با سختترين شرايط (هوای سردتر، برف سنگينتر، بادهای سختتر، روزهای كوتاهتر)، ديدن آن روی با شكوهتر و وحشیتر كوهستان و برخورداری از سكوت آسمانی آن و به جا گذاشتن ركورد، از انگيزههای كوهنوردانی است كه در زمستان به كوه ميزنند.
اما صعود زمستانی برای كسانی است كه در كوهنوردی تابستانی مهارت يافتهاند، آموزش كافی ديدهاند و به وسايل مناسب مجهزند.
اهميت و اولويت اين سه عاملی كه به آن اشاره شد، به همين ترتيب است. يعنی برای كار زمستانی، پيش از هر چيز بايد تجربه خوبی در كوهپيمايی عادی به دست آورد، آموزشهای تئوريك (با مطالعه و شيوهی چهره به چهره) را دوره كرد و دست آخر تجهيزات لازم را تهيه و به آنها اعتماد كرد. به بيان ديگر، اين وسايل خوب نيست كه شما را قادر به اجرای يك برنامه موفق يا كمخطر زمستانی ميكند، بلكه تجربه و دانش شماست كه بخش عمده كار را تضمين ميكند.
همين جا لازم به توضيح است كه تجربه و دانش، دفعكننده حتمی خطرهای كوهنوردی زمستانی (و به طور كلی هر نوع كوهنوردی ديگر) نيست، بلكه سبب آن میشود كه در ميدان سخت و بیترحم اين ورزش، خوب بازی كنيد و مرتكب خطاهای فاحش نشويد (شايد!). رفتن به كوه در زمستان، بدون تمرين و بیآنكه بر جزئيات فنی كار مسلط باشيد، اقدام به خودكشی است، حتی اگر جديدترين و گرانبهاترين وسايل را با خود داشته باشيد، اما اگر بهترين پوشاك و چادر را نداشته باشيد، ممكن است كه تجربه و دانشتان شما را زنده نگه دارد؛ چه با فرمان به موقعی كه براي برگشت میدهد و چه با اجرای ريزهكاریهای فنی يا ابتكار زدنهای مكارانه.
کوه در زمستان جلوهای پرشكوه و ديدنی دارد، اما وای اگر آن روی تندخویاش بالا بيايد! هيچ كس نمی تواند بگويد كه «كوه مرا دوست دارد و آزارم نمیدهد». در واقع كوه همه را دوست دارد و زيبايی و نعمتهای خود را به همگان چه پا بر آن بگذارد يا نه، عرضه میدارد، اما او به راه خود میرود و معصوميت آن خالی از خصلت وحشيانه و خشن نيست. "یرژی كوكوچا" كوهنورد اعجوبهای كه اندك زمانی پس از "رينهولد مسنر" و در مدتی بسيار كمتر از او موفق به صعود 14 قلهی بالای هشت هزار متر شد، به جز اولين هشت هزارمتری خود، بقيه را در زمستان يا از مسيرهای نو صعود كرد.
او گفته بود كه كوهها با او مهربانند. ولي او در سال 1989 در برنامه صعود جبهه جنوبی "لوتسه" سقوط كرد و كشته شد.
ذوق ديدن ستيغها و دامنههای پربرف و اشتياق درگيری با مشكلات، نمیتواند جايگزين تمرينهايی كه لازمه روبهرو شدن با شرايط سخت زمستانی است بشود. برای داشتن يك صعود زمستانی خوب، بايد مسير را در تابستان صعود و يا دست كم اطلاعات مسير مورد نظر را خوب جمع كرده باشيد و كوهنوردی مشابه را در جاهای ديگر به انجام رسانده باشيد.
رفتن به كوه در زمستان بدون تمرين و بیآنكه بر جزئيات فنی كار مسلط باشيد، اقدام به خودكشی است، حتي اگر جديدترين و گرانبهاترين وسايل را با خود داشته باشيد.
برای يادگيری كوهنوردی، به ويژه ريزهكاریهای كار فنی و زمستانی، هيچجا بهتر از گروهها و باشگاههای كوهنوردی نيست. در اين جاها میتوان از تجربه ديگران برخوردار شد و با ديدن كارهای آنها انگيزه يافت. برای اجرای برنامه خود «پا» پيدا كرد و با تأثير «هم افزایی »، synergic و كار گروهی به توانی بالاتر از جمع سادهی توانایی های فردی دست يافت. حتی كسانی كه كارهای برجسته انفرادی انجام دادهاند (برای مثال در ايران؛ زنده ياد جلال فروزان و محمد نوری) دانش و تجربه خود را در جريان كار گروهی و در گروههای كوهنوردی به دست آوردهاند. اين افراد پس از رسيدن به حدی از قابليت، ممكن است به دلايلی و در چند روز كاری هم به برنامه های انفرادی دست بزنند.
چند نكته:
نويسنده:عباس محمدی
انجمن كوهنوردان ايران
پنجمين جشنواره دو سالانه فيلم و گزارش هاي كوهنوردي را برگزار كرد.
پنجمین جشنواره دوسالانه فیلم و گزارشهای کوهنوردی توسط انجمن کوهنوردان ایران محل سالن اسوه شهر تهران برگزار شد.
این جشنواره که با هدف تبادل تکنیک و تجربه، ارتقای دانش کوهنوردی، ثبت آثار و تجارب موفق در کوهنوردی، به تصویر کشیدن زیباییهای طبیعت و افزایش آگاهیهای عامه ی مردم در زمینه محیط زیست دنبال میشد، با حضور رئیس فدراسیون کوهنوردی کشور، هیئت مدیره و روسای قبلی انجمن کوه نوردان ایران ، فعالین محیط زیست، باشگاههای کوهنوردی و ورزشکاران این رشته ورزشی برگزار شد و از میان 41 اثر رسیده در بخش فیلم و 9 اثر رسیده در بخش گزارش ، 10 فیلم منتخب هئیت داوران طی دو روز به نمایش گذاشته شد .
همچنین به منظور غنی تر شدن محتوای علمی جشنواره ، برگزاری دو کارگاه آموزشی فیلم و گزارش نویسی به طور رایگان توسط اساتید برجسته این رشته ها برای علاقه مندان برگزار شدو در بخش جانبی جشنواره نیز نمایشگاه برندهای ورزشی و آثار مکتوب انجمن به نمایش در آمد.
همچنین در مراسم اختتامیه پس از سخنرانی دبیر جشنواره و قرائت بیانیه هیات داوران در بخش مسابقه فیلم و گزارش، جوایز برگزیدگان اهداء شد.
بر اساس رای هیات داوران پنجمین جشنواره دوسالانه فیلم و گزارشهای کوهنوردی ،سه فیلم زیر برای کار در شرایط سخت به ترتیب مقام اول تا سوم را کسب کردند.
1. فیلم کمجل از نزدیک
ساخته مرتضی رحمتی ،مهرزاد نصیر دهستان
2. فیلم کوهستان متفاوت کان چن چونکا
ساخته پروانه کاظمی
3. فیلم در مسیر کوهستان
ساخته جواد جاجی زاده
همچنین فیلم " کول جنون " ساخته نصرت طریقی ،به عنوان فیلم برگزیده مخاطبان و فیلم "یخچالهای علم کوه" ساخته داوود فروغی به عنوان فیلم برگزیده محیط زیست ،لوح ویزه جشنواره را دریافت کرد ند. جایزه ویژه داوران نیزبه فرهنگ خاتمی تعلق گرفت و "فیلم کمجل " عنوان بهترین فیلم جشنواره را به خود اختصاص داد.
در پايان مراسم نيز لوح تشكر و قدرداني به برگزارگنندگان جشنواره به ترتيب وحيد بهرامي (دبير جشنواره )، فرهنگ خاتمي (دبير هيات داوران )، شهناز قليزاده (روابط عمومي انجمن كوهنوردان ايران )، احمد رفيعي (مدير تشريفات ) و ذبيح الله حميدي (مدير مالي ) اهداء شد.
برگرفته از سايت انجمن كوهنوردان ايران
قله ناز در کنار قله کهار، دو قللی هستند که از دیرباز مورد توجه کوهنوردان بوده است. مبدأ صعود این قلل روستاین کلوان است. روستای کلوان در جاده چالوس واقع شده که بعد از پلخواب در خروجی روستای سیرا تغییر مسیر داده و بعد از گذشتن از این روستا و روستاهای اویزر و آیگان به روستای کلوان میرسیم. قله ناز با ارتفاع ۴۰۹۰ متر جزء قللی است که در زمستان به خاطر مسافت طولانی و حجم برف زیاد و بادهای سردش از قلل دشوار محسوب میشود و اغلب برای صعود به این قله ۱٫۵ روز زمان پیشبینی میکنند.
مسیر صعود و فرود
سفر به كوير شهداد كرمان و كلوت ها
اين بار سفري 2 روزه به دشت لوت و كوير شهداد، 21، 22 آذر ماه 1392. برنامهاي براي ديدار دشت لوت و كوير شهداد به همت حسن نجاريان، مردي از تبار عاشاقان، حدود 150 نفري از نقاط مختلف كشور
گفته می شود ركوردهاي زیر مربوط به کویر لوت می باشد:
- بلندترين و وسيع ترين كلوت هاي دنيا
- وسيع ترين نبكاهاي دنيا
- گرمترين نقطه زمين با ۷۱ درجه سانتي گراد حرارت ثبت شده توسط ماهواره ناسا
با فرا رسيدن فصل پاييز ، بهترين فصل كويرگردي، استانهاي كويري كشور براي پذيرايي از طبيعتگردان آماده ميشوند. كرمان با داشتن بخش عمدهاي از دشت لوت مهد شگفتيهاي كويري است. شهر افسانهاي كلوتها ، مرتفعترين هرمهاي ماسهاي دنيا، 40 مخروط آتشفشان کواترنر، پهنههاي وسيع ماسه و ريگ با طيف رنگي قهوهاي روشن تا خاکستري و سياه نظير «گدار باروت»، گدازههاي بازالتي چاله نظير «گندم بريان»، پهنههاي شني مواج، بزرگترين نبکاهاي جهان (تپههاي شني پوشيده از گياه)، مرتفعترين ربدوها (گلدانهاي نمكي بزرگ)، کوير پاشتري (سطح اين نوع زمينها اين طور به نظر ميرسد که پس از بارندگي زياد خيس شده و تعدادي شتر روي آن راه رفتهاند) و هامادا (دشتهايي از ريگ) و رود شور شگفتيهاي بينظير دشت لوتاند.
کلوت های شهداد از جاذبه های کویر نوردی شهداد استان کرمان در فاصله ۴۳ کیلومتری شهر باستانی شهداد رخ می نماید و شما میتوانید در سفر کویر گردی خود به استان کرمان از این جاذبه بی بدیل ژئوتوریسم و طبیعت گردی و کویر گردی کشور بازدید نمایید .
کلوت به کوههای شنی اطلاق میشود که بر اثر عامل فرسایشی غالب کویر " باد " ایجاد می گردد و فرم ها و شکلهای مسحور کننده ای را ایجاد میکنند که کمتر توریست و کویر نوردی را می شناسم که از دیدن این مناظر انگشت به دهان نماند و مسحور این زیبایی بی بدیل نشود .
کویر و کلوت های شهداد یکی از شاخصه های جاذبه های ژئوتوریسم ایران و کویرهای ایراناست این کلوت ها مشابه کمی در دنیا دارند که معروف ترین و شناخته شده ترین آن در صحرای آریزونای آمریکا قرار دارد که عموماْ در بسیاری از فیلم های وسترن آمریکایی به چشم میخورد . اینکلوت های صحرای آریزونا با همه زیبایی که دارند به صورت تک کلوت هستند و همانند کلوت های شهداد کرمان به صورت سلسله جبال کلوت نیستند که اینقدر پیوسته و متراکم و متصل به هم قرار گرفته باشند .
کلوت های شهداد در جانب شمال غرب کویر لوت ایران قرار گرفته و به صورت سلسله جبال کوه های شنی ( کلوت ) از جنوب به شمال در جانب غربی صحرای لوت کشیده شده است .
جاده شهداد به نهبندان که در سالیان جدید استان کرمان را به جنوب استان خراسان جنوبی متصل کرده است از شمال این سلسله جبال کلوت می گذرد . و تنها جاده ای است که از دل کویر لوت ایران میگذرد . در این جاده کمی که پیش میرویم میتوانید کلوت ها را از جاده ببینید متأسفانه احداث این جاده دسترسی را برای عموم راحت تر کرده و بیم آن می رود که تخریب پشت این جاده برای این جاذبه طبیعت گردی و کویر گردی به ارمغان آورده شود .
حمید محموددی